Maatjes,
Ondertussen bevind ik me al op een duizelingwekkende hoogte van zo'n slordige 3800 meter aan de oevers van Lago Titikaka, het hoogste (commercieel) bevaarbare meer ter wereld en het op één na grootste meer van Zuid-Amerika. Dit meer vormt voor een stuk ook de natuurlijke grens tussen Peru en Bolivië.
Wat gebeurde de afgelopen week? Vooraleerst was er dus een vlucht gepland vanuit Arequipa, Peru's tweede grootste stad naar Cusco, voormalige Incahoofdstad tijdens het Incatijdperk. Die vlucht verliep via een ander stadje, Juliaca genaamd, waar we moesten landen (om mensen af te zetten en anderen op te pikken) en van daaruit verder naar Cusco gingen vliegen. De weersomstandigheden nabij Cusco waren echter enorm slecht waardoor het vliegtuig niet richting Cusco ging. Natuurlijk balen als een stekker omdat we hierdoor bijna een hele dag verloren, in plaats van zo'n half uur later te landen in Cusco dienden we onze bagage op te pikken en een bus te zoeken richting Incastad. Gelukkig konden we al snel een bus voor ons allemaal regelen en kwamen we in de late namiddag, zo'n 7 uur later dan gepland toe in Cusco.
Cusco is een schitterende stad die in 1532 veroverd werd door de Spanjaarden en dan ook heel wat Spaanse invloeden heeft naast de oorspronkelijke Incasfeer uiteraard.
Vorige woensdag vertrokken we dan eindelijk op missie richting Machu Picchu via de Inca Trail, de route die vroeger van Cusco naar Machu Picchu, dat hoogstwaarschijnlijk als enorm heilige plaats diende, liep. Uiteraard deden we niet de hele route vanuit Cusco naar M.P. te voet maar wel een stevige 49 kilometer verdeeld over 4 dagen!
Foto's gepaard met meer uitleg te vinden op volgende link:
http://www.facebook.com/album.php?aid=72465&l=c0fc3&id=638651554
Het was dus een heerlijke vierdaagse vol hoogtepunten met heerlijke landschappen, het klimmen tot een hoogte van 4200 meter, het opsnuiven van de oude Incasfeer met als absolute climax het aanschouwen van de prachtige Incaruines.
Foto's van Arequipa, Cusco en de fabelachtige Colca Canyon zijn te vinden op volgende link, helaas nog zonder commentaar, maar dit komt er binnenkort aan:
http://www.facebook.com/album.php?aid=72416&l=453a9&id=638651554
Morgen staat er een tweeedaagse op het Titikakameer op het programma waar we een aantal eilanden bezoeken (er liggen maar liefst 41 eilanden op dit meer) en de nacht doorbrengen bij een lokale familie op één van die eilanden. Op donderdag ruilen we dan dit schitterende land met zijn rijke cultuur en natuur voor Bolivië, een land van extremen, die we hopelijk zoveel mogelijk zullen waarnemen. Te beginnen met hoofdstad La Paz op 3900 meter boven zeeniveau.
Voila, de volgende update zal er waarschijnlijk een zijn uit het buurland.
Greets, Joa
maandag 12 januari 2009
zaterdag 3 januari 2009
Besneeuwde Andestoppen, fenomenaal!!
Nogmaals de beste wensen aan iedereen!! Ik probeer jullie wat meer op de hoogte te houden in de mate van het mogelijke!!
Zoals jullie op de fotos konden zien hebben we niet stilgezeten.
Na enkele dagen in Lima verbleven te hebben, tijdens de kerstdagen, zijn we verder zuidwaarts getrokken langs de kust om de wereldberoemde zandduinen van Huacachina te bekijken. Indrukwekkend allemaal, zoals de fotos wellicht weergeven! Gigantisch hoge zandduinen waar we met een 'dune buggie' opgevlamd hebben. En dat opvlammen mag je best letterlijk nemen want de lokale Peruanen die deze beestjes besturen vliegen echt over dit heerlijk natuurfenomeen! Je kan het vergelijken met een ritje in een Rollercoaster of de Vortex (voor de kenners) , met het enige verschil dat wij niet overkop gegaan zijn! Af en toe stopte onze buggie om wat fotomateriaal op te slaan of ons de mogelijkheid te geven om de duin naar beneden te 'boarden'. Jawel, geen snowboardje dit keer maar een zandboardje!! Op het eerste zicht moeilijker dan snowboarden maar dat was omwille van het feit dat het verschil tussen beide gigantisch groot is en dat we niet lang genoeg op onze zandplank gestaan hebben. Soit, al bij al een schitterende ervaring!
De volgende dag stonden de 'Islas Ballestas' op het programma, een nogal toeristische (uitgeperste) vaart met de boot rondom deze 'boogeilanden'(letterlijk vertaald). Deze eilanden worden ook wel de Galapagoseilanden voor de armen genoemd, maar waren toch wel zeker en vast de moeite waard (voor alle duidelijkheid: Galapagoseilanden = Ecuador). Zeevogels (oa pelikanen), zeeleeuwen, pinguins,... allemaal in grote getale, bevolken deze door de mens onbewoonde eilanden. Dit gaf natuurlijk zijn specifieke geurtje af toen we ernaast aan het varen waren, maar dus opnieuw een schitterende uitstap!!
Van daaruit zijn we dan naar 'the White City' (omwille van zijn gevels, gebouwd uit vulkaansteen) gekomen, Arequipa genaamd, tweede grootste stad van Peru op zo'n 2500 meter in de Andes (temidden van actieve en minder actieve vulkanen) waar we een heerlijke oudejaarsavond en nieuwjaarsdag hebben meegemaakt. En vandaag zijn we hier teruggekomen na een tweedaagse in de Andesketen: fenomenaal!!
Zoals de fotos hopelijk later wel zullen duidelijk maken! We vertrokken gisterenochtend op een hoogte van 2500 meter om enkele uren later over een bergkam van 4910 meter (!!) te passeren, indrukwekkend zoals gezegd en ook enorm voelbaar voor je lichaam: duizeligheid, stijgende hoofdpijn met stijgende meter, wat ademtekort door gebrek aan zuurstofdruk(evenveel zuurstof echter in de lucht als op zeeniveau!!), koude die we al lang niet meer gevoeld hadden... Deze kleine hoogtekwaaltjes zijn op te lossen door veel water te drinken en te kauwen op de befaamde coca-bladeren (het goedje waarvan men het witte goud, cocaine genaamd, nog steeds het belangrijkste exportproducht in Zuid-Amerika, maakt) of een thee-extract van die coca te drinken. Het smaakt niet echt maar het helpt wel en is in tegenstelling tot cocainegebruik niet illegaal, het blijft wel enkele maanden in je bloed rondzwerven maar in zodanig kleine hoeveelheid dat het niet strafbaar is!
We zijn in onze tweedaagse op grote hoogte opnieuw enorm veel tegengekomen: prachtige natuur, onze eerste wilde lama's gespot, alpaca's, vicuñas, andesvossen en uiteraard de wereldbekende condor! Deze ochtend hebben we ook een bezoekje gebracht aan de diepste canyon ter wereld (!!), de Colca Canyon, inderdaad dieper dan de Grand Canyon maar wel minder lang en minder breed. Op zijn diepste punt meet hij 3400 meter, dubbel zoveel dan de Grand Canyon. Wij hebben het diepste punt niet kunnen waarnemen, daarvoor heb je meer tijd nodig, maar konden wel een mooi hoogteverschil van zo'n slordige 1600 meter spotten, niet mis dus. Ik hoop dat mijn fotootjes wat gelukt zijn en dan laat ik jullie binnenkort meesmullen!!
Morgenochtend staat er een binnenlandse vlucht op het programma, van Arequipa naar Cuzco, vroegere Inca-hoofdstad en de vertrekplaats naar de beruchte ruines van Machu Picchu via de Inca-Trail die we volgende week dinsdag of woensdag zullen aanvatten. De Inca Trail belooft ook onvergetelijk te worden, vier dagen trekken (drie maal in tenten de nacht in de koude Andes doorbrengen) om dan op de vierde dag rond zonsopgang de ruines van Machu Picchu te mogen aanschouwen!!
Hierover meer volgende week!!
Joa
Zoals jullie op de fotos konden zien hebben we niet stilgezeten.
Na enkele dagen in Lima verbleven te hebben, tijdens de kerstdagen, zijn we verder zuidwaarts getrokken langs de kust om de wereldberoemde zandduinen van Huacachina te bekijken. Indrukwekkend allemaal, zoals de fotos wellicht weergeven! Gigantisch hoge zandduinen waar we met een 'dune buggie' opgevlamd hebben. En dat opvlammen mag je best letterlijk nemen want de lokale Peruanen die deze beestjes besturen vliegen echt over dit heerlijk natuurfenomeen! Je kan het vergelijken met een ritje in een Rollercoaster of de Vortex (voor de kenners) , met het enige verschil dat wij niet overkop gegaan zijn! Af en toe stopte onze buggie om wat fotomateriaal op te slaan of ons de mogelijkheid te geven om de duin naar beneden te 'boarden'. Jawel, geen snowboardje dit keer maar een zandboardje!! Op het eerste zicht moeilijker dan snowboarden maar dat was omwille van het feit dat het verschil tussen beide gigantisch groot is en dat we niet lang genoeg op onze zandplank gestaan hebben. Soit, al bij al een schitterende ervaring!
De volgende dag stonden de 'Islas Ballestas' op het programma, een nogal toeristische (uitgeperste) vaart met de boot rondom deze 'boogeilanden'(letterlijk vertaald). Deze eilanden worden ook wel de Galapagoseilanden voor de armen genoemd, maar waren toch wel zeker en vast de moeite waard (voor alle duidelijkheid: Galapagoseilanden = Ecuador). Zeevogels (oa pelikanen), zeeleeuwen, pinguins,... allemaal in grote getale, bevolken deze door de mens onbewoonde eilanden. Dit gaf natuurlijk zijn specifieke geurtje af toen we ernaast aan het varen waren, maar dus opnieuw een schitterende uitstap!!
Van daaruit zijn we dan naar 'the White City' (omwille van zijn gevels, gebouwd uit vulkaansteen) gekomen, Arequipa genaamd, tweede grootste stad van Peru op zo'n 2500 meter in de Andes (temidden van actieve en minder actieve vulkanen) waar we een heerlijke oudejaarsavond en nieuwjaarsdag hebben meegemaakt. En vandaag zijn we hier teruggekomen na een tweedaagse in de Andesketen: fenomenaal!!
Zoals de fotos hopelijk later wel zullen duidelijk maken! We vertrokken gisterenochtend op een hoogte van 2500 meter om enkele uren later over een bergkam van 4910 meter (!!) te passeren, indrukwekkend zoals gezegd en ook enorm voelbaar voor je lichaam: duizeligheid, stijgende hoofdpijn met stijgende meter, wat ademtekort door gebrek aan zuurstofdruk(evenveel zuurstof echter in de lucht als op zeeniveau!!), koude die we al lang niet meer gevoeld hadden... Deze kleine hoogtekwaaltjes zijn op te lossen door veel water te drinken en te kauwen op de befaamde coca-bladeren (het goedje waarvan men het witte goud, cocaine genaamd, nog steeds het belangrijkste exportproducht in Zuid-Amerika, maakt) of een thee-extract van die coca te drinken. Het smaakt niet echt maar het helpt wel en is in tegenstelling tot cocainegebruik niet illegaal, het blijft wel enkele maanden in je bloed rondzwerven maar in zodanig kleine hoeveelheid dat het niet strafbaar is!
We zijn in onze tweedaagse op grote hoogte opnieuw enorm veel tegengekomen: prachtige natuur, onze eerste wilde lama's gespot, alpaca's, vicuñas, andesvossen en uiteraard de wereldbekende condor! Deze ochtend hebben we ook een bezoekje gebracht aan de diepste canyon ter wereld (!!), de Colca Canyon, inderdaad dieper dan de Grand Canyon maar wel minder lang en minder breed. Op zijn diepste punt meet hij 3400 meter, dubbel zoveel dan de Grand Canyon. Wij hebben het diepste punt niet kunnen waarnemen, daarvoor heb je meer tijd nodig, maar konden wel een mooi hoogteverschil van zo'n slordige 1600 meter spotten, niet mis dus. Ik hoop dat mijn fotootjes wat gelukt zijn en dan laat ik jullie binnenkort meesmullen!!
Morgenochtend staat er een binnenlandse vlucht op het programma, van Arequipa naar Cuzco, vroegere Inca-hoofdstad en de vertrekplaats naar de beruchte ruines van Machu Picchu via de Inca-Trail die we volgende week dinsdag of woensdag zullen aanvatten. De Inca Trail belooft ook onvergetelijk te worden, vier dagen trekken (drie maal in tenten de nacht in de koude Andes doorbrengen) om dan op de vierde dag rond zonsopgang de ruines van Machu Picchu te mogen aanschouwen!!
Hierover meer volgende week!!
Joa
Abonneren op:
Posts (Atom)
