Patagonië, land van eindeloze bossen en meren...

Ellow,

Momenteel brengen we onze laatste dagjes door in het wondermooie Patagonië, het zuidelijke deel van Chili en Argentinië. Wij blijven enkel in Argentinië en gaan ook niet naar het uiterste zuidelijke punt van het continent wegens gebrek aan tijd en ook wel een beetje aan geld. Toch is het hier in San Carlos de Bariloche, met zijn 41 graden Zuiderbreedte, prachtig mooi om schitterende wandelingen te maken, iets wat we de voorbije dagen dan ook deden. Naast wandelen is deze regio ook een paradijs voor rafting, kajak, mountainbike en uiteraard skiën en snowboarden in de winter. Aangezien het hier momenteel zomer is, geen wintersport voor ons, toch niet op dit moment op dit continent... Bariloche heeft onder zijn inwoners vele voorvaderen van Zwitsers, Duitsters en Italianen waardoor het hier meer op Zwitserland gelijkt dan op een Argentijnse stad.

De afgelopen tien dagen brachten we enkele nachten door in nachtbussen om telkens 1000km of meer verder gedropt te worden, logisch om gigantische afstanden te doen in het tweede grootste land van Zuid-Amerika, ééntje dat ruwweg 1000 keer groter is dan België. We staken op 1 februari de grens Bolivië - Argentinië over en ondertussen hebben we na de eerste helft van februari al enorm veel gezien in dit schitterende land met ongetwijfeld de vriendelijkste mensen die we tot dusver al leerden kennen. Argentinië doet het stukken beter dan noorderbuur Bolivië en is op vele vlakken eerder een Westers land dan een Zuid-Amerikaans land. Prachtige natuur: woestijnen, canyons, watervallen, wijngaarden, pampas, meren, bergen,... konden we al bewonderen in deze mastodont waar slechts 40 miljoen mensen wonen. In elke stad waar we kwamen was er telkens wel één of ander hoogtepunt:
De ´Iguazu falls´ in het noordoostelijke puntje van het land aan de grens met Brazilië en Paraguay was tot dusver misschien wel het mooiste wat we te zien kregen in Argentinië.. Ik probeer zeker nog de foto´s online te zetten binnenkort.
De ´Iguazu falls´zijn wereldbekend en volgens kenners misschien wel de prachtigste watervallenreeks ter wereld, 2700 meter breed met sommige stukken tot 80 meter hoog.. en het moet gezegd, wij waren ook enorm onder de indruk van de gigantische kracht waarmee het water zich daar van de rotswanden stort. Je kunt zowel aan de Argentijnse kant als aan de Braziliaanse kant dit natuurfenomeen spotten en het was aan beide kanten even indrukwekkend, we hebben dus ook even de grens met Brazilië overgestoken... Het had de dagen voordien, en tijdens onze eerste bezoekdag aan het park, ook veel geregend waardoor er nog meer water dan anders naar beneden kwam.

In Salta, in het noordwesten van het land, huurden we voor twee dagen een auto om de regio te verkennen en zagen de meest gekke bergketens met verschillende kleuren, foto´s hiervan reeds op facebook.
Zoals gepost in het vorige bericht zijn we ook al in Mendoza gepasseerd, waar we een wijntoer deden met de fiets in de prachtige woestijnachtige regio aan de voet van de hoogste berg in Zuid-Amerika, de Aconcagua, 6900 meter. Hier bevindt zich dé wijnregio van Argentinië die dus ook tot bij ons bekend is.
Vanuit Mendoza ging het dus tot Bariloche waar we ondertussen al een vijftal dagen zitten en van hieruit straks een zoveelste nachtbus nemen richting Puerto Madryn, een stadje aan de Atlantische Oceaan en vlakbij een schiereiland gekend om zijn prachtige ´wildlife´, hopelijk kunnen we in deze tijd van het jaar veel beestjes waarnemen. Deze stad is ook onze voorlaatste stop op het Zuid-Amerikaanse continent alvorens via Buenos Aires terug te keren naar Belgenlandje.. In Puerto Madryn zijn we ook van plan om een auto te huren om zo op een gemakkelijke manier het schiereiland rond te ´reizen´.
Voila, jullie zijn wat meer op de hoogte van wat zich hier de voorbije weken min of meer afspeelde...
Tot snel, Joa

Mendoza

Eventjes snel melden dat ik de foto's (die toegevoegd waren op facebook) van wat commentaar heb voorzien, het zal misschien makkelijker zijn om te weten wat je ziet!!

Groeten uit Mendoza, aan de voet van de Aconcagua, met zijn 6900 meter de hoogste berg van Zuid-Amerika!!

Nog wat fotootjes: Bolivia en ARgentina!!

Buenas tardes uit Buenos Aires,

Om jullie optimaal op de hoogte te houden heb ik twee mappen met foto's op facebook gezet, de laatste sublieme reeks vanuit het zuidwesten van Bolivië, inclusief de zoutvlakten, aangevuld met een korte reeks eerste plaatjes uit het noordwesten van het geniale Argentinië! Onderstaande links leiden jullie hier naartoe:
http://www.facebook.com/album.php?aid=77824&l=393cf&id=638651554

http://www.facebook.com/album.php?aid=77830&l=a28e1&id=638651554

Groeten uit B.A. ... De laatste drie weken op Zuid-Amerikaanse bodem zijn ingegaan, op het programma staat er nog een rondreisje in het Zuidelijke deel van Argentinië tot in Patagonië! Ik hou u op de hoogte!!
Joa

Bolivië, armste land van Zuid-Amerika

Hellooooooooooooooooooow,



Na onze tweedaagse op het hoogst bevaarbare meer ter wereld staken we zonder problemen de grens Peru-Bolivië over en kwamen later op de dag aan in La Paz, de hoogste hoofdstad ter wereld. De overnachting op het Titikakameer was leuk, maar eerder toeristisch. We sliepen bij een lokale familie en 's avonds stond er een avondje 'Inca-disco' op het programma, voor alle foto's zie volgende link : http://www.facebook.com/album.php?aid=75205&l=c5fa3&id=638651554 , aangevuld met wat commentaar...

Het aankomen in La Paz was indrukwekkend aangezien we vanuit de hogergelegen voorstad 'El Alto' (van waaruit we een fenomenaal zicht hadden op de stad) de hoofdstad indoken.

La Paz is een heerlijke, authentieke stad van waaruit je schitterende tochten kunt maken in de bergen of de 'most dangerous road in the world' kunt afdalen met mountainbike...
Wat maakt Bolivië nu zo'n uitzonderlijke plaats? Het is de hoogste en meest geïsoleerde natie in het zuidelijke halfrond en het bevat zowel de koudste, warmste, windigste,... plaatsen ter wereld. Dus woestijnen, jungle, besneeuwde bergtoppen, zoutvlakten,... zijn allemaal in Bolivië aan te treffen. Hoewel Bolivië het armste land van Zuid-Amerika is, is het enorm rijk aan natuurlijke grondstoffen en heeft het meer dan 60% 'indigenous people' (inheemse, oorspronkelijke bewoners = inboorlingen) met meer dan 30 verschillende etnische groepen.

Bolivië heeft alles, behalve stranden...


Terwijl we ons nu al op Argentijnse bodem bevinden, onder de steenbokskeerkring, eerst even een overzicht van al het geks dat we deden en meemaakten in Bolivië!!


* 'The world's most dangerous road' afgedaald met de moutainbike : 64 km lang, afgedaald in drie uur, ongeveer 20 minuten actief op de trappers staan, de rest was jezelf naar beneden laten glijden, vanop een hoogte van 4700 meter tot op 1200 meter. Vriezend op het hoogste punt en een slordige 30 ºC op het laagste punt. Een gemiddelde van 26 voertuigen per jaar vliegt er over de rand van het 'bergpad' in de diepte, vandaar krijgt het deze fijne titel. De laatste jaren is er echter zwaar werk gemaakt van een alternatieve weg aan de andere kant van de vallei en sindsdien rijden slechts enkele zotte chauffeurs nog de berg op of af, terwijl er elke dag tientallen toeristen de route afdalen per mountainbike. De route is gemiddeld slechts 3.2m breed en uiteraard niet geasfalteerd. Als je over de rand gaat mag je er vrij zeker van zijn dat het met je gedaan is aangezien langs 80% van de weg een vrije val van 400meter zou volgen... Foto's te bezichtigen : http://www.facebook.com/album.php?aid=76798&l=1e86c&id=638651554

* Een bezoek aan Potosi, mijnstad in het zuiden van Bolivia, dat in de 17e eeuw kon concurreren met steden als Londen en Parijs door zijn 'Rijke Berg' (Cerro Rico). Deze berg wordt al eeuwenlang 'gepirateerd' door honderden mensen en wij zelf zijn ook een kijkje gaan nemen binnenin!! Geschifte taferelen en indrukwekkende werkomstandigheden, foto's op bovenste link!


* De grootste zoutvlakte ter wereld (12.103 vierkante km, meer dan 1/3 van België), in het zuiden van Bolivië, de 'Salar de Uyuni' één van werelds meest indrukwekkende zichten op een hoogte van 3653 meter. Wanneer de zoutvlakte droog is, is het een verblindende massa wit, vergelijkbaar met een gigantische sneeuwmassa, maar dan uiteraard van een ander kaliber. En we hadden geluk om de zoutvlakte op zo'n dag aan te treffen... Binnenkort hierover foto's op facebook!!

* Een bezoek aan San Pedro-gevangenis in La Paz, één van de weinige gevangenissen ter wereld die binnenin niet bewaakt wordt door bewakers maar door de gevangenen zelf, uiteraard kwamen we enkel in het meest elite-deel van de gevangenis...

Voila, dit is een greep uit de activiteiten van de voorbije weken. Ondertussen bevinden we ons al in Salta in Noord-Argentinië en hebben we morgen een leuke bustrip van 25 uur naar Puerto Iguazu op het programma om ginder de fantastische watervallen te gaan spotten! Meer hierover snel!

Groeten, Joa